Cerkiew w Kramarzówce istniała już na początku XVI wieku, co potwierdzają rejestry podatkowe ziemi przemyskiej z lat 1510Z. Budzyński, Sieć parafialna prawosławnej diecezji przemyskiej na przełomie XV i XVI wieku [w:] Polska - Ukraina. 1000 lat sąsiedztwa, Przemyśl 1990, s. 145.
i 1515Polska XVI wieku pod względem geograficzno-statystycznym, t. 7 cz. 1, oprac. A. Jabłonowski, Warszawa 1902, s.133.
. O jej istnieniu informują też późniejsze źródła z 1589 r.tamże, s. 18.
i rejestr poborowy ziemi przemyskiej z 1628 rokuRejestr poborowy ziemi przemyskiej z 1628 roku, wyd. Z. Budzyński i K. Przyboś, Rzeszów 1997, s.86.
.

W wyniku bardzo małego uposażenia parafii cerkiew w XVIII wieku często wakowała nieobsadzona. Było tak między innymi w latach 1767 i 1783. W późniejszych latach sytuacja niewiele się poprawiła. Parafią zarządzali głównie tymczasowi administratorzy, którzy rezydowali w niej do czasu znalezienia lepiej uposażonego beneficjum. W wyniku tego parafia w Kramarzówce często znajdowała się pod tymczasową kuratelą sąsiednich proboszczów, najczęściej ze Skopowa (ze względu na bliskość), chociaż także i z Pruchnika a nawet Węgierki. Proboszcz skopowski Antoni Łużecki był aż czterokrotnie tymczasowym administratorem parafii w Kramarzówce.

Administratorzy cerkwi w Kramarzówce

Częste zmiany na probostwie i skromne uposażenie negatywnie odbijały się na stanie cerkwi i budynków plebańskich, a także na duchowym życiu parafian, którzy niejednokrotnie musieli prosić o posługę księży rzymskokatolickich z Pruchnika. Sytuacja poprawiała się kiedy parafia miała swojego proboszcza, który sumienniej niż doraźni administratorzy wykonywał swoje obowiązki. Wydaje się, że stosunki pomiędzy księżmi rzymskokatolickimi z Pruchnika a proboszczami (czy też administratorami) unickimi z Kramarzówki układały się wyjątkowo dobrze. Świadczą o tym między innymi wzajemne posługi religijne. Wielka liczba chrztów udzielanych rzymskim katolikom przez unickiego administratora parafii miała miejsce za pozwoleniem rzymskokatolickiego proboszcza pruchnickiego (de licentia proprii parochii).

Cerkiew w Kramarzówce, widok od strony wschodniej (2011 r.)

Zachowaną do dziś murowaną cerkiew ufundował w roku 1790 własnym kosztem Ignacy Smulski, ówczesny właściciel Kramarzówki. Tymczasowi administratorzy nie dbali o cerkiew i budynki plebańskie, więc popadały one stopniowo w ruinę. Stan ten poprawił się dopiero w czasie urzędowania na probostwie ks. Włodzimierza Hajdukiewicza, który w 1889 roku odrestaurował cerkiew i przynależne do probostwa budynkiA. Szczurowski, Skorowidz powiatu jarosławskiego na rok 1902, Przemyśl 1902, s. 107.
.

Cerkiew w Kramarzówce, widok od strony zachodniej (2011 r.)

Metryki parafialne prowadzone były od 1774 rokutamże, s.107.
. Zachowane do dziś akta metrykalne znajdują się w Archiwum Państwowym w Przemyślu w zespołach Archiwum Biskupstwa Greckokatolickiego oraz Akta Stanu Cywilnego Parafii Greckokatolickiej w Kramarzówce i obejmują lata 1784 - 1898 (chrzty), 1784-1862,1867-1878 (małżeństwa), 1784-1862,1867-1878 (zgony).

Cerkiew w Kramarzówce, zabytkowa dzwonnica z XVIII wieku (2011 r.)

Uposażenie parafii wynosiło w 1878 roku 12 i ¼ morgów pól uprawnych i 2 morgi pastwiskSchematismus Universi Venerabilis Cleri Ruthenorum Catholicorum Dioeceseos Premisliensis, Samboriensis et Sanocensis pro Anno Domini 1879, Przemyśl 1879, s.130.
, stan ten się w późniejszym czasie powiększył i w 1892 roku wynosił już 18 morgów pól uprawnych i 5 morgów pastwiskSchematismus Universi Venerabilis Cleri Ruthenorum Catholicorum Dioeceseos Premisliensis, Samboriensis et Sanocensis pro Anno Domini 1892, Przemyśl 1892, s.145
i trwał do lat późniejszych (1904)Шематисмъ всего клира грецко-катлического епархій соєдиненыхъ Перемыской, Самворской и Саноцкои на рôкъ вôдъ рожд. Хр. 1905, Przemyśl 1904, s.315.
.

Cerkiew w Kramarzówce na Szkicach Polowych z 1852 r.

[Źródło: AP Przemyśl, Archiwum Geodezyjne Kramarzówka]

Liczba parafian obrządku greckokatolickiego

Pieczęć tuszowa cerkwi pod wezwaniem Podwyższenia Krzyża Świętego w Kramarzówce.

W godle napieczętnym postać unosząca ponad głową krzyż o dwóch poprzeczkach, po obu stronach postaci wyrastają rośliny. W otoku napis cyrylicą "ПЕЧАТЬ ЦЕРКВИ КРАМАРОВСКОЙ" (pieczęć znana z odcisku z roku 1876)